Στις 20/03/2011 (Κυριακή), το Υπουργείο Παιδείας παρουσίασε έρευνα κοινής γνώμης «επί ζητημάτων Λυκείου και Λυκειακής εκπαίδευσης» που διενεργήθηκε μετά από παραγγελία του σε ιδιωτική εταιρεία http://www.pekap.gr/Images/UploadedFiles/erebnapaideia20.pdf
Μεταξύ άλλων στην έρευνα υπήρχε και το εξής ερώτημα:
«Θα σας διαβάσω τώρα μια λίστα μαθημάτων και θα ήθελα να μου πείτε ποια από αυτά θεωρείτε ότι πρέπει να είναι υποχρεωτικά και ποια επιλογής»
Οι απαντήσεις, οι οποίες παρουσιάζονται στην έρευνα με σειρά προτεραιότητας είναι οι εξής:
1) Μαθηματικά: Υποχρεωτικό (91,4%) - Επιλογής (8,3%)
2) Ν.Ελληνικά & Λογοτεχνία: Υποχρεωτικό (89,2%) - Επιλογής(10,6%)
3) Ιστορία: Υποχρεωτικό (88,9%) - Επιλογής (10,9%)
4) Πληροφορική: Υποχρεωτικό (84,3%) - Επιλογής (15,4%)
Ακολουθούν 15 ακόμα μαθήματα - γνωστικά αντικείμενα με το τελευταίο να έχει ποσοστά 21,6% και 77,9%, αντίστοιχα (βλ. φωτογραφία).
Την ίδια μέρα επίσης, υπάρχουν πολλά δημοσιεύματα στον ημερήσιο και ηλεκτρονικό τύπο, σύμφωνα με τα οποία η Πληροφορική δεν θα υπάρχει στο Λύκειο ή στην καλύτερη περίπτωση θα είναι υποβαθμισμένη και περιθωριοποιημένη ως μάθημα, αφού θα διδάσκεται εξειδικευμένα μόνο στην Γ’ τάξη και μόνο στους μαθητές που θα θέλουν να μπουν σε σχολές Πληροφορικής.
Είναι προφανής η αναντιστοιχία των επιδιώξεων του υπουργείου και της θέλησης της κοινωνίας για ουσιαστική και σύγχρονη μόρφωση σε ένα γνωστικό αντικείμενο το οποίο καθορίζει και θα καθορίζει, σχεδόν αποκλειστικά στα επόμενα χρόνια, την εξέλιξη και την πρόοδο της Ελλάδας σε όλους τους τομείς.
Καλούμε το Υπουργείο Παιδείας και όλους τους υπεύθυνους για το σχεδιασμό του Νέου Λυκείου, έστω και την τελευταία στιγμή, να αρθούν στο ύψος των ιστορικών ευθυνών τους, να αφουγκραστούν την κοινωνία και να αποδεχθούν την πρόταση των καθηγητών Πληροφορικής για τη διδασκαλία της Πληροφορικής ως αυτόνομου υποχρεωτικού μαθήματος σε όλες τις τάξεις του Λυκείου και ως μάθημα κατεύθυνσης σε Β’ και Γ’ Λυκείου (http://pekap.posterous.com/41050822).
Σε αντίθετη περίπτωση εκτός των άλλων θα αποδείξουν ότι η έρευνα και η δημόσια διαβούλευση που θα ακολουθήσει, είναι προσχηματικές και άνευ αξίας κινήσεις που γίνονται μόνο για επικοινωνιακούς και όχι ουσιαστικούς λόγους.