Οι καθηγητές Πληροφορικής με έκπληξη και λύπη παρακολουθούμε τις εξελίξεις στη Δημόσια Παιδεία που διαμορφώνει το υπουργείο Παιδείας. Αυτό που είχε επανειλημμένως διαψεύσει τελικά συνέβη, 5000 εκπαιδευτικοί σε διαθεσιμότητα, πολλοί από αυτούς θα οδηγηθούν σε απόλυση και σε πιο «χαλαρές» σχέσεις εργασίας. Εκπαιδευτικοί που διορίστηκαν με νόμιμα μέσα και με νόμιμους τίτλους σπουδών, όπως όλοι οι εκπαιδευτικοί της Δημόσιας Εκπαίδευσης. Η λύπη που νιώσαμε ήταν μεγαλύτερη όταν είδαμε πως οι πρώτοι συνάδελφοι προέρχονται από τον πολύπαθο χώρο της Δημόσιας Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης. Ειδικότητες με μεγάλη ζήτηση, με δυναμικό χιλιάδων μαθητών και με πολύ καλή επαγγελματική αποκατάσταση, σβήνονται χωρίς προειδοποίηση, χωρίς συζήτηση, χωρίς κάποια έρευνα, από το χάρτη της Δημόσιας Παιδείας.
Εύλογα αισθανόμαστε πως οι «επόμενοι» θα είμαστε εμείς, μαζί με άλλες ειδικότητες. Η «πολλά υποσχόμενη» ειδικότητά μας, η επιστήμη του «μέλλοντος», η επιστήμη της Πληροφορικής που αποτελεί το κλειδί για την τεχνολογική ανάπτυξη της σύγχρονης κοινωνίας, δεν τυγχάνει και της καλύτερης μεταχείρισης. Ήδη, ο υπουργός Παιδείας στα «νέα» επαγγελματικά δικαιώματα που εξήγγειλε δεν ανέφερε τον κλάδο της Πληροφορικής προκαλώντας, θέλοντας και μη, την απορία για το αν η Πληροφορική θα υπάρχει στο «νέο» Τεχνολογικό Λύκειο. Να θυμίσουμε τις συχνές αναφορές του υπουργείου Παιδείας για το Δημόσιο Σχολείο, για τη δημιουργία ενός «Ψηφιακού» σχολείου, για την καταπολέμηση του «Ψηφιακού Αναλφαβητισμού», για τα «Κρατικά Πιστοποιητικά Γνώσης Πληροφορικής». Η καθημερινότητα τους διαψεύδει διότι όλοι βιώνουμε ένα σχολείο με υπερφορτωμένα τμήματα 30 μαθητών, με σημαντικές ελλείψεις εξοπλισμού, με ένα διαρκώς και πιο «γραφειοκρατικό» σύστημα διοίκησης, ένα Δημόσιο Σχολείο που απαξιώνεται καθημερινά από το ίδιο το κράτος. Ένα κράτος που το τελευταίο διάστημα σπέρνει τον φόβο και τον τρόμο στους λειτουργούς του Δημόσιου Σχολείου, τους Εκπαιδευτικούς.
Επίσης με έκπληξη παρακολουθούμε την εικόνα που δίνει το υπουργείο Παιδείας για τους «υπεράριθμους» καθηγητές Πληροφορικής. Άραγε ποια θα ήταν η απάντηση του υπουργείου στο ερώτημα γιατί τη σχολική χρονιά 2011-12 αναγκάστηκε να προσλάβει επιπλέον 1500 αναπληρωτές καθηγητές Πληροφορικής ώστε να λειτουργήσουν τα νέα ολοήμερα δημοτικά σε όλη την Ελλάδα χωρίς κενά; Πως σήμερα οι καθηγητές Πληροφορικής «βαφτίζονται» υπεράριθμοι;
Τα τελευταία 5 χρόνια, το υπουργείο Παιδείας με αποφάσεις μιας νύχτας, κατήργησε το μάθημα της Πληροφορικής σε όλα τα Γενικά Λύκεια της χώρας. Κατήργησε όλες τις αναθέσεις σε καθηγητές Πληροφορικής, μαθημάτων εφαρμογών Πληροφορικής που υπάρχουν σχεδόν σε όλες τις ειδικότητες των Επαγγελματικών Λυκείων. Παράλληλα μόνο για τον τομέα/ειδικότητα Πληροφορικής των ΕΠΑ.Λ., αύξησε το όριο μαθητών σε 17 και άνω (από 13 που ισχύει σε όλες τις ειδικότητες) στα εργαστηριακά μαθήματα ώστε να δικαιολογείται η παρουσία δεύτερου καθηγητή. Επιπλέον το υπουργείο μείωσε και τις ώρες διδασκαλίας της Πληροφορικής στην Α΄ και Β΄ τάξη του νέου ολοήμερου δημοτικού, από δύο σε μία. Η απάντηση λοιπόν στο παραπάνω ερώτημα, είναι ότι το υπουργείο διέγραψε χωρίς κανέναν σχεδιασμό και συζήτηση, χωρίς να ρωτήσει τη γνώμη κανενός, δεκάδες χιλιάδες ωρών διδασκαλίας της Πληροφορικής στο Δημόσιο Σχολείο. Η απάντηση βρίσκεται και σε αυτά που είπε ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ μέσα στη Βουλή των Ελλήνων, εάν μας καταργήσουν τα μαθήματα μας, τα σχολεία μας, φυσικό επόμενο είναι να περισσεύουμε όλοι.
Όλα αυτά συμβαίνουν την ώρα που ο καθηγητής Πληροφορικής εκτός από τα διδακτικά του καθήκοντα :
- Έχει στηρίξει πλήρως τεχνολογικά τα συστήματα μηχανογράφησης των σχολείων, των διευθύνσεων και όλων των δομών της εκπαίδευσης χωρίς να απολαμβάνει καμία «μείωση ωραρίου».
- Έχει στηρίξει τη λειτουργία των εργαστηρίων πληροφορικής αφιερώνοντας πολλές φορές χρόνο πολλαπλάσιο από την αντίστοιχη τρίωρη μείωση ανά εβδομάδα.
- Έχει επιμορφώσει χιλιάδες συναδέλφους άλλων ειδικοτήτων στην χρήση Η/Υ και τις Νέες Τεχνολογίες.
- Έχει σημαντική παρουσία σε κάθε είδους εξετάσεις με τη χρήση του συστήματος λήψης θεμάτων VBI.
Στην απαξίωση που δέχεται ο κλάδος μας εμείς απαντάμε πως η Πληροφορική όχι μόνο δεν είναι μια απλή δεξιότητα αλλά είναι μια απαιτητική επιστήμη, όπως καλά γνωρίζουν όλοι οι απόφοιτοι τμημάτων Πληροφορικής. Αν ανατρέξει κανείς σε κάθε είδους επιμόρφωση που γίνεται στην Ελλάδα, οι καθηγητές Πληροφορικής είναι παρόντες καθώς γνωρίζουν τις απαιτήσεις της νέας εποχής. Για να οδηγηθούμε στη νέα ψηφιακή εποχή η Πληροφορική πρέπει να είναι βασικό μάθημα σε κάθε σχολείο της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Διαφορετικά, η Δημόσια Παιδεία κάνει βήματα προς τα πίσω και αφήνει στα «χαρτιά» τις βαρυσήμαντες εξαγγελίες για μεταρρύθμιση και εκσυγχρονισμό.
(Εν αναμονή του νομοσχεδίου για το Τεχνολογικό Λύκειο, να υπενθυμίσουμε ότι η πρόταση του ίδιου του υπουργείου Παιδείας το 2011, προβλέπει τη λειτουργία 4ου έτους μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με 27 ώρες διδασκαλίας μαθημάτων ειδικότητας εβδομαδιαίως, στον ίδιο χώρο όπου λειτουργούν και οι Α, Β, Γ τάξεις του κάθε Τεχνολογικού Λυκείου (Τε.Λ.), με τους ήδη υπάρχοντες καθηγητές ειδικοτήτων. Πρωταρχικός σκοπός της πρότασης είναι αφενός η σημαντική ενίσχυση των ωρών διδασκαλίας μαθημάτων ειδικότητας - να διορθωθεί η στρέβλωση των ΕΠΑ.Λ. να διδάσκονται 60% μαθήματα γενικής παιδείας και 40% μαθήματα ειδικότητας - και αφετέρου να αναβαθμιστεί το πτυχίο του Τε.Λ. σε επίπεδο 3 (από 2 που είναι σήμερα), έτσι ώστε όλοι οι μαθητές της Δημόσιας Επαγγελματικής Εκπαίδευσης να έχουνΔΩΡΕΑΝ πρόσβαση σε επαγγελματική ειδίκευση με πραγματικά επαγγελματικά δικαιώματα.
Αν εφαρμοστούν τα παραπάνω τα Δημόσια Τε.Λ. θα δίνουν ισάξιο πτυχίο με τα δημόσια και ιδιωτικά Ι.Ε.Κ., ενώ ταυτόχρονα θα χρειαστούν περισσότεροι καθηγητές ειδικοτήτων για να διδάξουν. Να διδάξουν σε μια Δημόσια Επαγγελματική, απαξιωμένη από το υπουργείο Παιδείας, που έχει να δει εξοπλισμό και εργαστήρια από το 2005. Μένει λοιπόν να δούμε τις επιλογές του υπουργείου Παιδείας και να βγάλουμε για ακόμη μια φορά τα συμπεράσματα μας.)
Το Δ.Σ. του Σ.Ε.Π.Δ.Ε.Μ.
